8 acessos
Korkma, sönmez bu þafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yýldýzýdýr parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayým çehreni ey nazlý hilal!
Kahraman ýrkýma bir gül! ne bu þiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarýmýz sonra helal,
Hakkýdýr, Hak'ka tapan, milletimin istiklal!
Ben ezelden beridir hür yaþadým, hür yaþarým.
Hangi çýlgýn bana zincir vuracakmýþ? Þaþarým;
Kükremiþ sel gibiyim, bendimi çiðner aþarým;
Yýrtarým daðlarý, enginlere sýðmam, taþarým.
Garbýn afakýný sarmýþsa çelik zýrhlý duvar,
Benim iman dolu göðsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasýl böyle bir imaný boðar.
"Medeniyet!" dediðin tek diþi kalmýþ canavar?
Arkadaþ! Yurduma alçaklarý uðratma sakýn!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasýzca akýn.
Doðacaktýr sana vaadettiði günler Hak'kýn;
Kimbilir, belki yarýn, belki yarýndan da yakýn.
Bastýðýn yerleri "toprak" diyerek geçme, taný!
Düþün, altýnda binlerce kefensiz yataný.
Sen þehit oðlusun, incitme, yazýktýr ataný;
Verme, dünyalarý alsan da bu cennet vataný.
Kim bu cennet vatanýn uðruna olmaz ki feda?
Þüheda fýþkýracak topraðý sýksan, þüheda!
Caný, cananý, bütün varýmý alsýn da Hüda,
Etmesin tek vatanýmdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi, þudur ancak emeli;
Deðmesin mabedimin göðsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki þahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taþým;
Her cerihamdan, ilahi, boþanýp kanlý yaþým,
Fýþkýrýr ruh-i mücerret gibi yerden naþým;
O zaman yükselerek arþa deðer belki baþým!
Dalgalan sen de þafaklar gibi ey þanlý hilal;
Olsun artýk dökülen kanlarýmýn hepsi helal!
Ebediyyen sana yok, ýrkýma yok izmihlal.
Hakkýdýr, hür yaþamýþ bayraðýmýn hürriyet;
Hakkýdýr, Hak'ka tapan milletimin istiklal!