2 acessos
Fé vælre fræ’nda rógi
fóðesk ulfr í skógi
Úr er af illu jarni
oft leypr ræinn á hjarni
Þurs vældr kvenna kvillu
kátr værðr fár af illu
Óss er flestra færða
för, en skalpr er sværða
Ræið kvæða rossom væsta
Reginn sló sværðet bæzta
Kaun er barna bolvan
bol gorver mann folvan
Hagl er kaldastr korna
Herjan skóp hæimin forna
Nauð gerer nappa kosti
naktan kælr í frosti
Is köllum brú bræiða
blindan þarf at læiða
Ár er gumna góði
get ek at örr var Fróði
Sól er landa ljómi
lúti ek að helgum dómi
Týr er einhendr ása
oft værðr smiðr at blása
Bjarkan er laufgrænstr líma
Loki bar flæ’rðar tima
Maðr er moldur auki
mikill er græip á hauki
Laukr er, er fællr ór fjalle
foss en gull ero nosser
Ýr er vetrgrænstr víða
vant er, er brennr, at svíða